بررسی اثر اینترلوکین-۲۲ در افزایش ایمنی زایی dna واکسن کد کننده ژن tsa لیشمانیا ماژور در موش balb/c

Authors

هاجر ضیایی هزار جریبی

hajar ziaei-hezarjaribi علوم پزشکی مازندران فاطمه غفاری فر

fatemeh ghaffarifar علوم پزشکی مازندران عبدالحسین دلیمی اصل

abdolhossein dalimi-asl علوم پزشکی مازندران زهره شریفی

zohreh sharifi علوم پزشکی مازندران اوغل نیاز جرجانی

abstract

سابقه و هدف: تحقیقات قبلی، پلاسمید حاوی ژن tsa (thiol-specific antioxidant) را به عنوان واکسن مفید در لیشمانیوز جلدی ناشی از لیشمانیا ماژور پیشنهاد داده بود. به تازگی نقش اینترلوکین-22 (22il) در ترمیم بافت ثابت شده است. در این تحقیق اثر سیتوکین 22il به همراه پلاسمید کد کننده پروتئین tsa لیشمانیا ماژور در موش balb/c بررسی شد. مواد و روش ها: از پلاسمید نوترکیب 3pcdna حاوی ژن کد کننده پروتئین (pctsa) tsa لیشمانیا ماژور، همراه با سیتوکین 22il استفاده شد. 60 سر موش ماده balb/c به 4 گروه 15 تایی تقسیم شدند. گروه های شاهد pbs و 3pcdna دریافت کردند و یک گروه از موش ها در سه نوبت با پلاسمید حاوی ژن tsa به صورت im (intramuscular) واکسینه شدند. گروه چهارم موش ها علاوه بر پلاسمید حاوی ژن tsa، پروتئین 22il را نیز دریافت نمودند. سنجش ایمنی سلولار با اندازه گیری سیتوکین های 4il و گامااینترفرون و تست mtt و بررسی ایمنی هومورال با اندازه گیری 1igg، a2igg و igg total با روش elisa (enzyme-linked immunosorbent assay) انجام گرفت. اندازه گیری قطر زخم، طول عمر و وزن موش ها نیز انجام شد. یافته ها: استفاده توأم از پلاسمید حاوی ژن کد کننده پروتئین tsa همراه با 22il به صورت معنی داری باعث افزایش میانگین گامااینترفرون و کاهش میانگین 4il- نسبت به سایر گروه ها شد؛ در حالی که میزان مرگ و میر در هفته 27 بعد از چالش برای گروه های شاهد 100 درصد و میزان بقا برای گروه های 22il + pctsa و pctsa به میزان 80 درصد بود. گروه 22il + pctsa بالاترین وزن را در هفته 30 داشت. 22il + pctsa با داشتن زخم کوچک تر نسبت به pctsa و گروه های شاهد دارای اختلاف معنی داری با گروه های فوق بود. استنتاج: نتایج به دست آمده کارایی pctsa توأم با 22il را در بهبود اثر واکسیناسیون لیشمانیوز جلدی نشان می دهد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثر اینترلوکین-22 در افزایش ایمنی‌زایی DNA واکسن کد کننده ژن TSA لیشمانیا ماژور در موش BALB/c

Background and purpose: Previous Research shows the use of plasmids containing genes TSA to be useful as vaccines for Leishmania major. Recently, the role of interleukin-22 (IL-22) in tissue repair has been demonstrated. In this research, the effect of IL-22 on encoding TSA gene of Leishmania major in BALB/c mice was assessed. Materials and methods: pcDNA3 plasmid containing the gene encoding ...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

ارزیابی ایمنی زایی پلاسمید کد کننده آنتی ژن GRA5 توکسوپلاسما گوندی در موش BALB/c

سابقه و هدف: عوارض توکسوپلاسموز ضرورت یافتن واکسن مؤثری علیه این بیماری را مطرح می‌سازد. ایمن‌سازی با پلاسمید نوترکیب حاوی ژن‌های کد کننده پروتئین‌های محافظت کننده، راه‌کاری امید بخش برای ساخت واکسن به‌شمار می‌آید. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ایمنی‌زایی پلاسمید کد کننده آنتی‌ژن GRA5 توکسوپلاسما گوندی در موش BALB/c صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این تحقیق تجربی روی 3 گروه 10 تائی موش BALB/c که به‌طور ت...

full text

ارزیابی قابلیت ایمنی زایی dna واکسن بیان کننده ژن tes-70 لارو توکسوکارا کنیس در موش

توکسوکارا کنیس از جمله نماتودهای شایع روده باریک سگ سانان در سرتاسر جهان است. آلودگی توله سگ-ها به لاروهای مهاجر انگل باعث ایجاد التهاب و ادم بافت ریه شده و کرم بالغ در توله سگ های شدیداً آلوده، باعث توقف رشد، اسهال و استفراغ و گاهی انسداد روده می گردد. در انسان لارو مهاجر ممکن است در برخی موارد، بیماری حاد تحت عنوان سندرم مهاجرت احشایی و یا سندرم مهاجرت چشمی نیز ایجاد نماید. مشخص شده که آلودگی...

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران

جلد ۲۳، شماره ۱۱۰، صفحات ۲۵-۳۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023